OVeR SchAAMTe en de KRAchT VAn KWeTSBAARheid of ik me schaam voor mijn dyslexie? nee nAtuurlIJK nIet! maar ik ontdekte dat dit voor mij niet helemaal klopt. Ik moest wel eerst in een crisis zitten voor ik dat kwartje kon laten vallen. mijn schaamte ging niet over mijn dyslexie zelf. Hij zat een laagje dieper. ‘Ik wilde zo zijn als iedereen.’ teKst: leontIen JAnsen A 30 ls ik zeg dat het tijdens het afstuderen gebeurde, begrijp je het woord crisis direct. Voor niet dyslecten is afstuderen al een crisis op zichzelf. Voor een student met dyslexie is dit een marathon rennen zonder benen! Zo ook voor mij. het kwartje viel een van de diepste crisismomenten was op een zaterdagochtend die ik speciaal had geblokt in mijn agenda om aan mijn scriptie te werken. terwijl ik een marathon probeerde te rennen achter mijn computer voelde ik me machteloos, dom en meer. machteloos is wel de boventoon. Ik wist met mezelf geen raad. Zo bijzonder als soms het universum kan zijn, ging de deurbel. Het bleek een goede oude vriend te zijn die spontaan langskwam. Hij zag meteen dat het niet goed met me ging. Ik kon mijn verhaal bij hem kwijt. Vol van verdriet en paniek vertelde ik dat ik het niet zag zitten met mijn scriptie. na het hele verhaal over dyslexie, afstuderen en mijn angsten keek hij mij vol medeleven aan en zei: dan zal jij jezelf wel veel schamen. mijn eerste reactie was verwondering en onbegrip, want ik schaam mezelf niet voor het feit dat ik dyslexie heb. maar het kwartje moest nog vallen! toen het viel besefte ik: nee, ik schaam me niet voor mijn dyslexie. maar wél voor de gevolgen. Voor het feit dat ik hulp nodig heb voor bepaalde dingen, die bij anderen vanzelf gaan. iedereen kan het toch alleen? Accepteren dat je dyslexie hebt is stap één, hulp vragen is stap twee. Want hulp heb je nodig. Ik besefte dat ik me enorm schaamde dat ik soms hulp nodig had vanwege mijn dyslexie. Ik wrong me in elke bocht om te verbergen dat ik het niet alleen kon. Iedereen kan het toch alleen? Ik wilde ook zijn zoals iedereen. In die laatste zin zit het gekwetste kind dat niet anders wil zijn dan haar leeftijdgenootjes en ergens heeft besloten om nooit te laten zien dat het soms hulp nodig heeft. dit is niet gelukt, gelukkig. hulp vragen mag naast de vriend die mij hielp het kwartje te laten vallen, ben ik enorm geholpen door het boek van brené brown: De kracht van kwetsbaarheid. Haar belangrijkste boodschap voor mij is dat je mag laten zien wat je niet kunt. en dat hulp vragen prima is. Het was niet gemakkelijk. door schaamte schiet je automatisch in een vecht- of vluchtstand. Ik was van het vluchten. maar met de jaren gaat het beter. mensen helpen meestal ook graag. Zo heb ik met hulp van verschillende personen mijn scriptie kunnen afronden. met hulp van Julie Houben is dit stuk voor jullie nu leesbaar. Als ik het half rood met aanpassingen terugkrijg, voel ik geen enkele schaamte meer. Alleen nog dankbaarheid en besef
31 Online Touch OVER SCHAAMTE EN KRACHT VAN KWETSBAARHEID Home